નરેશ સોલંકી

ચુકી ગયેલ જીંદગી જીવ્યા કરી અમે,
ને શ્વાસની પહેલી આ ડાળખી સીવ્યા કરી અમે.

ખાલી પડેલ બાંકડાની વેદના લઈ,
પાંપણની પાંખ રોજ આ વિંઝ્યા કરી અમે.

ભુક્કો બનીને તારલા આંખોમાં કેદ છે,
આખી વિરહની રાતને પીસ્યા કરી અમે.

સપનાની સાવ કોરી મળી વાવ આંગણે,
કુવેથી ખાલી ડોલને સિંચ્યા કરી અમે.

ઉભા ઉનાળુ તાપના સુના મિજાગરા,
હાંફી રહ્યા છે શ્વાસને કિચુડ્યા કરી અમે.

આતો નગરનો કેફ છે, માણસનો વાંક શું?
એકાંત ગ્લાસમાં ભરી ઢીંચ્યા કરી અમે.

-નરેશ સોલંકી