કેટલાય વર્ષો તું

કેટલાય વર્ષો તું
હમસફર રહી મારી
તાત, માત, ભ્રાત, સખી
બનીને સાથે
સાવ લગોલગ રહી…
આવ અડોઅડ ચાલી
જીવતરના વિષ તે પીધા
અમને તો અમરત પાયા
ધગધગતા તાપ સામે
તું પથરાઈ થઈ છાયા
કવચ થઈ-લપેટાઈ
મા… અવનવા રૂપ તારાં જોયાં
છતાં ન પરખાયા
લાગે છે બાળક માટે
તું જ ધરતીનો દેવ
બાળક માટે જ
તું ધરતી દેહ !

– કુન્દન લંગાળિયા