દુઃખ છે

ઘણો જ પ્રેમ કરી, વષોઁ સાથે રહ્યા પછી,
કોઇ જ્યારે છોડી જાય એ દુઃખ છે,

ઘણી જ મેહનત કરી, રાતો જાગી ભણ્યા પછી,
પરીક્ષા મા નાપાસ થવાય એ દુઃખ છે,

પ્રભુ ની પ્યારી સંતાન બની, ઘણી જ બંદગી કર્યા પછી,
ઉપરવાળો પ્રસન્ન ના થાય એ દુઃખ છે,

પથ્થર જેટલા દેવ પુજ્યા, હજારો માનતા કર્યા પછી,
કુખે કૂળ દિપક ના હોય એ દુઃખ છે,

કઈ જ નથી રહ્યુ આ દુનીયા મા, એમ સમજ્યા પછી,
ઝેર પણ પ્રમાણિક ના નીકળે એ દુઃખ છે,

ફક્ત મૃગજળ મળે સુખ ની શોધ મા ભટક્યા પછી,
રણ ની જેમ અક્ષય, દુખ જ દુખ મળ્યા કરે એ દુઃખ છે,

“હુ માનવી માનવ થાઉ તો ઘણુ” દરેક જાણે છે પછી,
છડેચોક સંવેદનાઓ ની હત્યા થાય છે એ દુઃખ છે,

અંત ક્યારેક તો આવશે આ વિપદા નો “બદનામ”
પણ હંમેશા સમસ્યાના શ્રીગણેશ જોવા મળે એ દુઃખ છે.

- જ઼ૈમિન મક્વાણા – “બદનામ”