ચિંતન-મનન કે પાર કા સત્ય

જીન્દગી કે રાહ સે અક્સર ગુજરતે હુયે મૈને અપને અનુભવ સે બહુત સી બાતે સમઝી હૈ ઐસા મૈ માનતા હું અબ યે કહા તક સહી હૈ યા ગલત હૈ

યે તો સદિયો સે વક્ત પર છોડતે આયે હૈ, જૈસે-જૈસે બાતે જહન મે આતી હૈ મૈ આપસે કહતા રહૂંગા ક્યોકિ જબ તક જહન સે બાતે બાહર ન આ જાયે તબ તક એક બેખુદી સી છાઈ રહતી હૈ. 
અક્સર યે સવાલ જહન મે આતા હૈ મૈ કૌન હૂં ઔર કઈ બાતે સોચને લગતા હૈ જહન યદિ યે માન કર ચલે કિ મેરા નામ અજય હૈ તો યે મેરે શરીર કા નામ હૈ ઔર ઉસ શરીર સે મૈ અપને આપ કો પ્રસ્તુત કરતા હૂં મગર ફિર એક બાત જહન મે આતી હૈ કિ શરીર ભી અપના નહી હૈ યે પંચતત્વ સે બના હૈ ઔર ઉસ મે વિલીન હો જાયેગા ઐસા શાસ્ત્ર મે લિખા હૈ,યહાં પર યે બાત આતી હૈ કિ શરીર સે મૈ પ્રસ્તુત હોતા હૂં લેકિન શરીર મેરા નહી હૈ વો ઇન તત્વો સે બના હૈ ઔર નામ દેને સે મજહબ કા પતા ચલતા હૈ ઇસ  લિયે મૈ સિર્ફ શરીર હું ઔર વિચાર મેરે હૈ જો કિ ઇસ શરીર કી સંપત્તિ હૈ વહી મેરી દૌલત હૈ ક્યોકિ ઉસી વિચાર કે માધ્યમ સે આપ મુઝે જાનતે હૈ કિ યે વ્યક્તિ અજય હૈ. મેરા યે માનના હૈ કિ શરીર યા કિસી અસ્તિત્વ કો હમ સિર્ફ વિચારો કે આધાર પર હી સમઝતે હૈ ઔર ઉન્હે આધારો કે માધ્યમ સે નજરિયા તય હોતા હૈ, યહાં પર સોચ ઔર નજર કે દાયરે પર હી ઇન્સાન  કા વ્યક્તિત્વ નિર્ભર કરતા હૈ.


અબ ઇન સબ બાતો કો જાન લેને કે બાદ અક્સર મૈ જબ નયે-નયે લોગો સે મિલતા હૂં તો યે દેખને કી કોશિશ કરતા હૂં કિ ક્યા યે આદમી ઉસ સ્તર સે સોચ સકતા હૈ અપને બારે ઔર  અપને પરિવાર કે બારે મે યા નહી ક્યોકિ હર વ્યક્તિ કી સોચ મે પરિવેશ કા અસર હોતા હૈ કિ વો કિસ પ્રકાર કે માહૌલ મે પલા-બઢા હૈ,ઔર કિતના ધીરજ કે સાથ સોચતા હૈ અક્સર લોગ પહલે સે બની હુઈ ધારણાઓ કે આધાર પર હી સોચતે હૈ અર્થાત જરા ગંભીરતા સે નહી સોચતે આનન-ફ઼્આનન મે જો રાસ્તા પૂર્વ ધારણા સે નિર્મિત હૈ ઉસી પર ચલતે આ રહે હૈ એક પરમ્પરા કો હી દોહરાતે આ રહે હૈ આખિર પહલે 
કે હાલાત ઔર અબ કે હાલાત મે કાફી ફર્ક હૈ તબ કી ધારણાઓ કો અબ અમલ મે લાતે રહના કિતના સાર્થક હૈ યદિ તબ હાલાત સમાજ ઉતને ઉન્નતશીલ નહી થે, મગર અબ હમ ઉતને ઉન્નતશીલ હૈ મગર ફિર ભી હમ આજ કે હાલાતો કે અનુસાર નહી સોચના ચાહતે પતા નહી ક્યો ? 

અગલી બાર......