એમની નજર મળીને થોડા
શબ્દો મળી ગયા
ભલેને અમને એ ના મળ્યા
અમે એ રસ્તે ગયાને
એમના પગરવ મળી ગયા
શોધવા ગયા અમે પતઝડમાં
ઝરણામાં વમળ બની ચાલ્યા ગયાને
અમે તો એમ જ પ્યાસા રહી ગયા,
એકાંતમાં મળી ગયા અમને
એક મુસ્કાન આપી ચાલ્યા ગયા,
એ હસતા ગયા,ને અમે
ઊભા-ઊભા રડતા રહી ગયા,
થઈ સવારને ઉજાશ થયું,
ત્યારે અમારી સવારનું અંધારું થયું
કવેળાએ યાદ, એમને કર્યાં તોય
દિવસમાં પણએ અમારું
અજવાળું લઈ ગયા
-ચૌહાણ કિરીટભાઈ ‘એકલવ’
No comments:
Post a Comment