મન ગગનમાં મુક્ત વિહરતું હું પંખી, લઈ સ્મરણોની પાંખ વિહરતું હું પંખી. સરહદોની સરહદ ન બતાવશો મને, બંધન પિંજરનાં તોડી વિહરતું હું પંખી.
મહેસુસ થાય છે એટલું જો લખી શકાતું હોત,
તો કસમ થી, આ શબ્દો પણ સળગતા હોત !!
તો કસમ થી, આ શબ્દો પણ સળગતા હોત !!
કૂવો દરિયાને પૂછે કે તું આટલો ઘુઘવાટા શાનો કરશ?
એને શું ખબર એને પણ છે પનિહારીના દીદારની તરસ.
મિત્ર સાથે બેસવું ખુબ સહેલું છે,
પણ ઉભા રહેવું એટલું જ અઘરું !!
માધવ ભલે ને મધુરો હોય,
પણ...
રાધા વિના એ અધૂરો જ હોય!!!!!.....
No comments:
Post a Comment